De Döschkassen

Die wöchentliche Plattdeutsch-Kolumne von Heiko Kroll

podcast-cover-image
Beschreibung des Podcasts

Read more
Heiko Kroll
310 Episoden

Neueste Episode

Bandsalot un Bohrmoschiens

Veröffentlicht am 28.08.2025 / 18:30

Bandsalot un Bohrmoschiens

Beschreibung der Episode

Hüütigendags Musik to heuern is je ganz eenfach, ne. Mit’n Verbinnung to’n Internet kann man allns heuern, wat man will. Dat föhrt bi mehr as een Toheurer bilütten ook dorto, dat alle twee Minuten ’n niedet Leed speelt ward, ook wenn dat vörige noch gor ni to Enn is.
Dat weer overs ni ümmer so. In mien Kindheit un Jugend weer dat noch ganz anners. As ick so 14, 15 Johr jung weer, dor harr ick bummeli teihn Schallplatten un ’n ganzen Schwung Kassetten. Un dor weern de mehrsten Schallplatten vun mien Kollegen op oder ook de Opnohm, de mien Kollegen vun annere Kollegen afstuuvt harrn. Intwüschen kann ick mi overs mehr Schallplatten leisten.
Natüürli harr ick ook Kassetten, de ick ut‘ Radio opnohm harr. Tomeist ut de Sennung „Top foffteihn“ mit Willem Dincklage op NDR2.
Un wat heff ick mi argert, wenn Willem in de Musik rinsabbelt hett.
Kasseten mit Musik, de man sülms tosomstellt hett, kunn man ook scheun verschinken.
As Kassettenfründ harr man sick overs ook mit de Technik ut’neentosetten. Ole Kassetten löschen, eher man se nied överspeelt hett, weer dor noch de lüttste Öövung. Figelienscher wurr dat al, wenn man Bandsalot harr. Veele hebbt seggt, dat man Kassetten mit ’n Bliestift opwickeln kann. Dat is Tüünkrom. De sünd veels to dünn. Mit ’n Kugelschriever geiht dat veel beter. Ick heff dat sogor mol mit ’n Bohrmoschien mokt. Dor reet mi overs dat Band af. Un dat weer de Königsdisziplin: Ganz lütte Streifens Backeband afsnieden un dormit dat Band so tosomkleeven, dat dor keen Sprung in de Musik entstunn. Man hett dat Band ook ni op een Sied verdreihn dörfst, denn keem nömli mitmol de Musik vun de anner Sied. Un twor trüchwarts. Jo, man hett sick dor würkli mit beschäftigen musst, wenn man Musik heuern wull.
Un denn je de Kassetenspeelers, de man mit no de Bod’anstalt nohm hett. Na jo, dat Eiern vun de Musik, wenn de Batterien möör weern, dat vermiss ick ni würkli.
Overs ansünsten, mutt ick seggen, besinn ick mi gern op de goode ole Kassetten-Tied trüch…

In düssen Sinn