De Döschkassen

Beschreibung der Episode

„Jungedi, wat hest du ’n denn dor för ’n oln Röchel“, hett annerletzt mol ’n Kumpel to mi seggt un dorbi op mien Klappkompiuter wiest. „Wat meenst du mit old“, heff em froogt, „de is doch erst,... de is...“, nu fung ick dat Överleggen an. Wann harr ick dat Dings noch köfft?
Hmm. Dat mutt bilütten 2009 ween hebben. Dat sünd, wenn ick richt tellt heff, bet hüüt bummeli 15 Johr.
Na jo, so dree-, veermol heff ick den Kassen al ut’neen hatt. Mol harr de Stromansluss ’n Wackelkontakt, mol hett de Köhlpropeller huult un ’n beten Towennung bruukt, mol weer de Akku in Dutt.
Overs ünnern Streek löppt de Apparot jümmers noch ganz wunnerbor. Man kann dormit schrieven, man kann dormit in’t Internet gohn, E-Mails verschicken un sogor empfang‘, wenn man dat will.
Fotos un Filme kann man dormit bekieken un verännern, Musik heuern un Tonopnohm‘ bearbeiden. All dat un wiss noch mehr geiht mit dat Dings. Dat heff ick natüüri ook mien Kolleg‘ vertellt. De keek mi nu ganz skeptisch an.
„Aha. Un wat hest du för dat Genöög dormols denn betohlt“, hett he denn froogt. Tscha, dat weern 350 Euro. Gebruukt. Veellicht hett mien treu’n Kammerod also sogor al 16 Johr op’n Puckel. Man weet dat ni.
Mien Kumpel weer dat jedenfalls veels to old. Besünners hüütigendogs, wo man je so veel mit künstliche Intelligenz moken kunn.
Na jo, heff ick meent, wi schüllt doch nohalti wirtschopen. Un wenn man in desülbige Tied, in de anner Lüüd sick fief frische Reekners köfft, mit een utkümmt, denn hett dat no mien Ansehn nix mit künstliche sünnern veel eher mit richtige Intelligenz to dohn. De Reekner löppt je ook ni mit Benzin oder Diesel. Wat will man mehr. Mien Kolleg‘ säh overs, dat he op so’n oln Krom ni rümmaneuvern much, weil man doch mit de Technik schreedholn mutt.
Na jo. Wat schall ick seggen?
Dat mach je ween, dat ick op mien Oart mennige Lüüd jüst so oldmodsch vörmkom as mien Klappreekner.
Overs dat is mi annerlei. Denn: Doh, wat du wullt, de Lüüd snackt doch...

In düssen Sinn