De Döschkassen

Beschreibung der Episode

Jedet Kind weet je, dat de Eier to Ostern vun‘ Osterhoos‘ bröcht ward. Overs wo is dat op de Inseln? Op Amrum, op Föhr, Noordstrand, Helgoland un so wieder?
Hoosen künnt doch ni schwümmen. Oder? Künnt se doch! Oder hebbt Ju noch ni wat vun Seehoosen heuert?
Nu gifft dat je ’n ganzen Barg Inseln op de Welt, un dorüm mutt ook de böberste Osterseehoos in sien Hauptquarteer nohalti dinken un hanneln. He kann je ni för jedet Ei een vun sien Seehosen hen un trüch schwümmen loten. Dorüm hett he sick ’n Trick uttacht. Eher de Osterseehosen de Ostereier vun de Land-Osterhoosen överenehmt, ward de Eier ganz lütt mokt. Wo genau dat vör sick geiht, dat weet ick ni.
Jedenfalls nöömt de Eier sick achteran „Seehoosen-Rogen“.
Un Rogen is nix anners, as ’n annered Woord för ganz veele, ganz lütte Eier. De dorsten Eier sünd ni veel grötter as de Kopp vun’n Steeknodel. Un so’n Steeknodel-Kopp hebbt Ju veellicht al mol sehn.
Nu froogt sick de een‘ oder anner veellicht, wo man so’n meist mikroskopisch lütted Ei schmuck anmoln oder sogor utpuusten kann.
Mien Theorie is je, dat de Eier gor ni utpuust‘ ward, wenn se op de Inseln ankümmt. De ward „oppuust“!
Achteran sünd se denn weller genau so groot as de Ostereier, de man an Land normolerwies kinnt.
Un denn kann man ehr ook so anmoln, as ’n anstänniged Osterei nu mol utsehn schall.
Overs tööv mol: Mang de Eider, den Noord-Ostsee-Kanol un de Noordsee is Dithmarschen je ook ’n Insel.
Aha! Ick glööv dat is de Grund, worüm ick mien Leevdag noch keen echten Osterhoos in Dithmarschen sehn heff. No uns ward de Eiers wohrschienli ook vun de Seehoosen bröcht. Vun de Osterseehosen. Anners kann dat je gor ni ween.
Denn dat de bunten Eiers bi uns ankümmt, dat steiht je nu mol fast.
Hmm. Wenn dat so is, denn much ick all de Anglers üm de Ostertied beeden, keen‘ Seehoosen to fangen. Un wenn doch, denn sett‘ ehr leever ganz vörsichti weller in’t Woter. Anners ward Ostern düt Johr ni half so bunt, as dat ween kunn…

In düssen Sinn